بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری

مقدمه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در ایران نیز می باشد. در سال های اخیر میزان بقای این سرطان افزایش داشته است؛ بنابراین هدف این مطالعه برآورد بقا و تعیین عوامل مؤثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری است. مواد و روش ها: در این تحقیق از اطلاعات 1060 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی سال های 83 تا 94 به صورت یک مطالعه گذشته نگر استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری براساس توزیع وایبل صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه وتحلیل داده ها r و سطح معنی داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: درپایان پیگیری مشخص شد که به ترتیب تعداد 380 نفر (8/35درصد) مرگ در اثر سرطان کولورکتال، 49 نفر(6/4درصد) مرگ در اثر سایر وقایع و 631 نفر (5/59درصد) تا پایان مطالعه زنده مانده بودند. میانگین مدت زمان بقا برای 1060 بیمار برابر با 46/1±96/56 ماه با میانۀ 5/45ماه بود. تحلیل چند متغیرۀ این داده ها نشان داد که عواملی همچون سن حین تشخیص و شاخص تودۀ بدنی (bmi) بر مرگ در اثر سرطان کولورکتال اثر معنی داری دارند (001/0>p). نتیجه گیری: براساس مدل ریسک رقابتی پارامتری تنها متغیرهای سن در زمان تشخیص و شاخص توده بدنی بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال این پژوهش تأثیر گذار بودند.